Yiğit Adalı

             Bekledim Bekledim seni, hep seni, Sen gelmedin, istemedin. İstedim, özledim seni,  Sen sevmedin, istemedin. Gel dedim, seni bekledim, Hep istedim, çok özledim. Her sabah seni bekledim, Sürekli seni gözledim. Sen benim gönlümü yaktın, Bütün umutları yaktın, Hayallerimizi yaktın. Bu gönlü sevmedin, gittin. Her zaman sadece seni, Bekledim, özledim, sevdim...

 Küçük, her tarafın yemyeşil, taş evlerin bulunduğu bir köyde yaşıyordum. Sabah ekmek almak için bakkala gittim. Bakkalı kısa boylu saçı bembeyaz olmuş bir amca işletiyordu. Ekmekleri aldım ve eve gidiyordum. Yoldayken köyümün bağlı olduğu ilçede yaşayan kuzenimin hastalandığını öğrendim. Hemen kuzenimin yanına gittim fakat gittikçe kötüleştiği için hastaneye götürdüm. Hastane çok yeni her tarafı tertemiz ve bembeyaz bir hastaneydi. Hastaneye gittiğimiz kuzenimi muayene ettiler ve önemli bir sorunun olmadığını söylerdiler. Kuzenim bir saat hastanede kaldı ve daha kötü hale geldi. Doktorlar müdahale odasına aldılar ve orda müdahale ettiler. Ben akrabalarımı aradım ve geldiler. Kuzenim daha kötü hale geldi ve ameliyat odasına aldılar. Ameliyattan çıktı fakat yine durumu aynıydı. Hastanede 1 hafta kadar durdu ve hep yanında kaldım. Artık doktor ve hemşirelerle arkadaş olmuştuk. Kuzenimi iyileştirmek için bir ameliyata daha aldılar. O çıkana kadar ameliyathane kapısının yanında bekledi...