Ben okuduğum Montaigne'nin 'Denemeler' kitabının 30. sayfasında 
                            bulunan ''Dırdırcılar'' adlı denemeden etkilendim ve deneme hakkında 
                            düşüncelerimi paylaşacağım.

 
Mızmız ve dırdırcı olan insanları hiç sevmem. Bence kimse sevmez seven birini de görmedim. Bu şekilde olan insanlar hayatta kimseye bir faydası olmaz bence çünkü bu insanlar size moral vermek yerine sizin moralinizi bozar ve sizi bu şekilde başarısızlığa sürüklerler. Bu insanların yaşama sevinci de yoktur. Hayata karşı hep ters olur bu insanlar. Bu insanlar kendilerini hep kusurun bulunduğu yere götürürler çünkü amaçları kusurlardır. Bu şekildeki insanları hayatımda asla bulundurmam.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lise Hayatımın İlk Dönemi Hakkında Düşüncelerim

''DEVLET ANA'' Romanı ve Yazarı Hakkında Bilgiler

Kibirli Olmanın Zararları